Metodyka stosowania ćwiczeń fizycznych w profilaktyce i terapii

Pozycja książkowa, którą Państwo trzymacie w rękach zaadresowana jest do fizjoterapeutów, studentów fizjoterapii, jak również nauczycieli gimnastyki korekcyjnej. Treści w niej zawarte mają Państwu pomóc w realizacji celów w zakresie kształcenia i wychowania. Z jednej strony jak skonstruować zajęcia, podczas których uczymy pacjenta, ucznia nowych czynności ruchowych, czy też nawyków prawidłowej postawy ciała, z drugiej natomiast, co zrobić aby zmotywować go do dalszego działania na rzecz utrzymania zdrowia przez całe życie. Aktywność fizyczna bowiem ma ogromny wpływ na nasze życie. Najpierw jest niezbędnym elementem prawidłowego rozwoju fizycznego i psychicznego, by w dalszym dorosłym życiu zapewnić jak najdłużej sprawność fizyczną i zdrowie. Warunek? Niezbędne do osiągnięcia tego stanu jest między innymi regularne uczestnictwo w aktywności ruchowej. W dzisiejszym świecie, w którym dominuje siedzący tryb życia będący przyczyną wielu chorób cywilizacyjnych, konieczna jest zmiana spojrzenia na aktywność ruchową. Wyznaczenie jej kryteriów dla osiągnięcia zdrowego stylu życia staje się celem nadrzędnym, a edukacja w tym zakresie powinna rozpocząć się już od najmłodszych lat. Wytworzenie bowiem nawyku udziału w aktywności ruchowej dziecka, będzie procentowało w życiu dorosłym uczestnictwem w rekreacji dla zdrowia. Aby to osiągnąć należy zainteresować ćwiczącego aktywnością ruchową, przeprowadzając atrakcyjne zajęcia, a zarazem motywując go do dalszego działania, akcentując jego najmniejsze postępy w zakresie osiągania wyznaczonych celów. Zasada ta nie dotyczy tylko i wyłącznie nauczycieli wychowania fizycznego, z którymi kojarzą się zajęcia ruchowe. Dotyczy ona tych, którzy są odpowiedzialni za proces nauczania-uczenia się czyli również terapeutów. Pracując z ludźmi czasowo lub trwale niepełnosprawnymi mamy do osiągnięcia cel - przywrócić lub skompensować utracone wskutek choroby lub urazu funkcje bądź ubytki somatyczne. Najważniejsze jednak jest to, aby dzięki rehabilitacji i indywidualnemu podejściu fizjoterapeuty nauczyć pacjenta uczestniczyć w aktywności ruchowej dla podtrzymania odzyskanej sprawności i zdrowia przez całe jego życie. W ten sposób osiągamy pedagogiczny sukces niezależnie czy pracujemy z dzieckiem, czy osobą dorosłą. W książce niektóre podrozdziały w sposób szczególny zwracają uwagę na specyficzną pracę z dzieckiem, wskazując jak należy postępować podczas profilaktycznych czy terapeutycznych zajęć. Jest to zamierzenie celowe, gdyż praca z dzieckiem a dorosłym jest zupełnie różna, co ma związek przede wszystkim z odmienną psychiką i rozwojem fizycznym. Wielu fizjoterapeutów i nauczycieli przenosi schematy pracy z osobami dorosłymi do zajęć z dziećmi. I o ile terapia grupowa z osobami dorosłymi wydaje się być oczywista i przewidywalna, o tyle praca z dzieckiem jest specyficzna, szczególnie dla kogoś kto nie zna jego charakterystycznych przejawów rozwoju psychofizycznego. Dziecko, szczególnie w młodszym wieku szkolnym, charakteryzuje się myśleniem konkretno-obrazowym i spontaniczną aktywnością ruchową. Oczekuje więc od terapeuty zajęć radosnych i zabawnych, podczas których będzie miało możliwość zaspokojenia potrzeb ruchowych. Czy jest to możliwe w terapii? Jak najbardziej. Przedstawione zagadnienia realizacji procesu dydaktyczno-wychowawczego związane z organizacją zajęć, z wyborem odpowiedniej metody mają pomóc Państwu w przygotowaniu atrakcyjnych zajęć ruchowych w profilaktyce i w terapii. Część natomiast związana z teoretycznymi przesłankami dzisiejszego spojrzenia na aktywność ruchową, ze szczególnym uwzględnieniem jej norm, ma przypomnieć Czytelnikowi, jak istotnym elementem zdrowego stylu życia jest ruch.