Atlas artroskopowo-ultrasonograficzny tom 1

Atlas artroskopowo-ultrasonograficzny opracowany przez grupę entuzjastów badania narządu ruchu z użyciem wziernikowania stawów i ultrasonografii to podjęcie oryginalnej próby przeciwstawienia się obserwatorozależności badania ultrasonograficznego i przekonaniu o względnej wartości badania ultrasonograficznego, które utrzymuje się w środowisku medycznym. Dążenie do uzyskania danych pozwalających na uwiarygodnienie badania ultrasonograficznego to droga, bez której współczesna medycyna nie może funkcjonować. Dane pozwalające na uzyskanie EBM gwarantują wartość otrzymywanych danych klinicznych i obrazowanych.
Na początku lat osiemdziesiątych niewielu wierzyło, że badanie ultrasonograficzne stawów biodrowych, najbardziej ugruntowana metoda stosowana w diagnostyce ultrasonograficznej narządu ruchu, odmieni ortopedię, kliniki ortopedyczne, ale przede wszystkim los naszych chorych. Dzieło Reinharda Grafa, którego skutków nawet autor chyba nie do końca się spodziewał, spowodowało wielkie zainteresowanie badaniem narządu ruchu z użyciem ultrasonografii. Należy przy tym zaznaczyć, że wartość tego dzieła, to przede wszystkim bardzo dokładna metodyka badania zapewniająca otrzymywanie wiarygodnych informacji tylko w przypadku jej przestrzegania.
Rozwój technologii sprawił, że nasze współczesne urządzenia, są nieporównywalnie dokładniejsze, sprawniejsze i pozwalają posługiwać się ultrasonografią w badaniu każdego segmentu narządu ruchu. Badanie więc stało się trzecim okiem ortopedy w poradni i w szpitalu. Nie mniej jednak należy pamiętać, że jest ono ciągle obarczone swym pierworodnym grzechem obserwatorozależności.
Atlas artroskopowo-ultrasonograficzny jest formą określenia warunków badania stawów:: kolanowego i ramiennego ( cz. pierwsza) i porównania jakościowych obrazów ultrasonograficznych z obrazami uzyskanymi w czasie badania artroskopowego. Obydwa badania są wzajemnie dla siebie badaniami weryfikującymi. Autorzy tego podręcznika obrazowego stawiają sobie za cel prezentację możliwości obydwu badań, ułatwiającą posługiwanie się tym sposobem obrazowania w codziennej praktyce. Zwraca uwagę staranność autorów w prezentacji możliwości pozyskiwania obrazów, które w niebudzący wątpliwości sposób wzajemnie sobie odpowiadają. Badania przeprowadzano w dniu operacji artroskopowej, a struktury opisano w pozycjach standardowych dla obu metod. Uzyskany efekt w formie atlasu jest dziełem zachęcającym do dalszej pracy w tworzeniu podobnych, dla innych segmentów narządu ruchu. Moim zdaniem, atlas w obecnej formie ma przede wszystkim duże znaczenie poznawcze i dydaktyczne. Gratulując autorom, czekamy na następne części.
prof. dr. hab. Jarosław Czubak