Choroba Parkinsona

W leczeniu choroby Parkinsona każdy lekarz, a zwłaszcza neurolog stają w obliczu wielu możliwości leczniczych. Szczególnie w ostatnich latach rozszerzono spektrum klasycznego leczenia farmakologicznego wprowadzając różne rodzaje agonistów dopaminy, lecz także substancje o innym mechanizmie działania jak np. budypina lub inhibitory katecholo-tleno-metyltransferazy. Zachowanie orientacji w temacie, nawet dla specjalistów, nie zawsze jest łatwe. Z tego względu napisano ten przewodnik, który ma umożliwić lekarzowi zarówno orientację w pełnym spektrum nowoczesnego farmakologicznego leczenia parkinsonizmu, jak również przedstawić wytyczne dotyczące praktycznego postępowania leczniczego. Chociaż w różnych rozdziałach przytacza się wyniki badań naukowych, ze względu na czytelność i przejrzystość tekstu zrezygnowano z cytatów. Dla szybkiej orientacji, informacje zawarte w tekście są powtórzone również w formie tabelarycznej. Dla najczęściej stosowanych substancji wymieniono odpowiadające im nazwy handlowe, wskazania i działania uboczne. W końcu, jako uzupełnienie, do poradnika dołączono wytyczne dotyczące leczenia sformułowane 6.02.1998 r na konferencji w Bochum, mającej na celu opracowanie wspólnego stanowiska.