PRACA SOCJALNA Między upośledzeniem społecznym a obywatelskością.

Ambicją niniejszego studium jest sformułowanie zarysu społecznej teorii pracy socjalnej, która wydaje się być zaniedbanym ogniwem łączącym praktyczną teorię pracy socjalnej z teorią społeczną. W studium tym stawiam hipotezę, że pracę socjalną daje się wyjaśnić i uzasadnić w kategoriach obywatelskości. Przyjmując, iż obywatelskość współcześnie oznacza pełne uczestnictwo w życiu społecznym, zakładam, że::
1. praca socjalna powstała w konsekwencji zasadniczo tych samych procesów, które ukształtowały współczesny zakres obywatelskości;
2. funkcją pracy socjalnej [...] jest przynajmniej częściowa restytucja obywatelskości; funkcja ta odnosi się do tych, którzy są członkami wspólnoty, są więc w sensie socjologicznym obywatelami, natomiast z rozmaitych przyczyn nie pełnią roli obywatela lub pełnią ją tylko częściowo, innymi słowy, doświadczają stan upośledzenia społecznego;
3. obywatelskość jest źródłem społecznego mandatu (legitymizacji) pracy socjalnej, tj. stanowi podstawę uzasadnienia praktykowania jej w obszarze życia publicznego. ze Wstępu